จากการที่ผมได้ลงพื้นที่ไปยังบ้านห้วยเต่ารู พบว่าการใช้ชีวิตเต็มไปด้วยความยากลำบาก ไม่ว่าจะเป็นการที่หมู่บ้านอยู่บนภูเขา ทำให้ห่างไกลกับสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ การมีโรงเรียนอยู่ห่างจากหมู่บ้านประมาณ4-5กิโลเมตร แล้วน้องๆนักเรียนต้องเดินเท้าไปเรียนในทุกๆเช้า น้องๆนักเรียนมีคอมพิวเตอร์ไม่เพียงพอ ต้องเรียน2-3คนต่อ1เครื่อง การที่มีน้ำไม่เพียงพอต่อการอุปโภคและบริโภค เนื่องจากอุปกรณ์ในการเก็บน้ำมีน้อย รวมถึงการที่ถนนผุพัง ทำให้เดินทางไปทำไร่ทำสวน ซึ่งเป็นอาชีพหลักของประชากรในหมู่บ้าน ได้ลำบาก จากการที่ได้ไปผู้คุย และสัมผัสประสบการณ์โดยตรง ชาวบ้านมีความสามารถ มีกำลัง และมีความพร้อมต่อการพัฒนาหมู่บ้านของตนเองเป็นอย่างมาก แต่ขาดแคลนทุนทรัพย์จำนวนมาก จึงไม่สามารถทำตามความตั้งใจได้ ผมจึงอยากจะจัดตั้งโครงการเพื่อเข้าช่วยเหลือชุมชนแห่งนี้ โดยการนำนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เข้าไปช่วยพัฒนาพื้นที่ชุมชนแห่งนี้ แต่ก็ยังขาดทุนทรัพย์ในการจัดทำโครงการ จึงเป็นเหตุผลให้ผมจัดตั้งการร่วมระดมทุนในครั้งนี้

ประชากรในชุมชนบ้านห้วยเต่ารูทุกคนจะได้รับประโยชน์จากโครงการนี้ เนื่องจากจะมีน้ำสำหรับอุปโภค บริโภคมากขึ้น และมีถนนที่สามารถใช้เดินทางเพื่อประกอบอาชีพ และหารายได