โรงเรียนวัดโคกใหญ่ตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 10 มิถุนายนพุทธศักราช 2482

เดิมชื่อว่าโรงเรียนประชาบาลตำบลโคกใหญ่ โดยมีนายจำปีบุญแพทย์เป็นครูใหญ่ พ.ศ 2493

เปลี่ยนชื่อเป็นโรงเรียนวัดโคกใหญ่ คณะกรรมการวัดโคกใหญ่ซื้อที่ดินติดกับวัด 2 ไร่เศษมอบให้เป็นที่ก่อสร้างอาคารเรียน และใช้เงินงบประมาณของราชการ สร้างอาคารเรียน

ปัจจุบันทำการเรียนการสอนตั้งแต่อนุบาล 2 ถึงป 6 มีนักเรียนทั้งสิ้น 37 คน เป็นโรงเรียนควบรวมระหว่างโรงเรียนวัดโคกใหญ่ และวัดหนองนางปุ๋ยมีบุคลากรครูจำนวน 5 คนผู้อำนวยการโรงเรียน 1 คน

นี่คือวงจรปัญหาของการศึกษาไทยในยุคที่อัตราการเกิดน้อยลงเรื่อยๆ บวกกับค่านิยมของพ่อแม่ผู้ปกครองที่นิยมส่งลูกหลานไปเรียนในเมือง หรือโรงเรียนขนาดใหญ่ที่มีชื่อเสียงและความพร้อม ทำให้โรงเรียนหลายแห่งถูกลดระดับกลายเป็นโรงเรียนขนาดเล็ก ซึ่งผลพวงที่ตามมาคือการปิดโรงเรียนหรือไม่ก็ถูกตัดทอนทรัพยากรด้านงบประมาณและอัตราการจ้างครู ส่งผลให้โรงเรียนขนาดเล็กที่ต้องการจัดการเรียนการสอนต่อไป ต้องสรรหานวัตกรรมมาต่อลมหายใจของตัวเอง และหาหนทางที่จะทำให้นักเรียนได้รับการศึกษาที่มีคุณภาพ ปัญหาใหญ่ที่น่ากังวลหนึ่งในปัญหาหลักที่โรงเรียนขนาดเล็กพบคือ การที่พ่อแม่ผู้ปกครองส่งลูกหลานไปเรียนยังโรงเรียนประจำจังหวัดหรือโรงเรียนเอกชน เพราะเชื่อมั่นในคุณภาพและทรัพยากรของโรงเรียนมากกว่า ซึ่งปัจจัยนี้ก็ยิ่งทำให้เด็กนักเรียนในโรงเรียนขนาดเล็กลดลงเรื่อยๆ จนอาจโดนยุบในที่สุดและเมื่อโรงเรียนถูกยุบ ‘ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา’ ก็ยิ่งเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะเด็กที่ครอบครัวไม่มีกำลังมากพอจะส่งไปเรียนโรงเรียนอื่นก็จะหลุดออกจากระบบการศึกษา นำมาสู่ความเหลื่อมล้ำทางโอกาสและอาชีพต่อไปในอนาคต รวมถึงหาแนวทางที่จะทำให้โรงเรียนขนาดเล็กสามารถอยู่ได้ เพราะสำหรับชุมชนแล้ว โรงเรียนขนาดเล็กไม่ได้เป็นเพียงสถานศึกษาเท่านั้น แต่ยังเป็นรากฐานและทุกอย่างของชุมชนอีกด้วย